Arezo – One Night Stand 9

Titel: Arezo
Regie: Wiam Al-Zabari
Scenario: Wiam Al-Zabari

Arezo heeft een duidelijk doel voor ogen; afstuderen aan de dansacademie met een heel persoonlijk stuk. Wanneer haar broer Koshan onverwachts verschijnt, komt haar hele wereld op zijn kop te staan.

Arezo studeert aan de dansacademie. Ze is bezig met haar afstudeerstuk en stelt torenhoge eisen aan zichzelf en ook aan anderen. Haar Spartaanse levenswijze van niet slapen, weinig eten en alleen maar repeteren en trainen wordt onderbroken door het onverwachte bezoek van haar broer Koshan. Koshan wil weer contact met haar en de pijn uit hun jeugd verwerken. Hij dringt ongewild Arezo’s leven binnen, hij slaapt met haar klasgenoot en bemoeit zich met haar levensstijl. Arezo’s doel, een onovertreffelijk afstudeerstuk opvoeren, dreigt te mislukken omdat Koshan doet wat hij altijd doet. Hij slokt haar op in zijn wereld, maar wanneer Arezo voor zichzelf opkomt is zij de boosdoener. Arezo wordt steeds strenger voor zichzelf wat uiteindelijk escaleert waardoor Koshan eindelijk inziet hoe hij zijn zusje echt moet helpen.

Cast:
Roshanak Morrowatian, Saman Amini, Mohamed Naaleye, Anne-May de Lijser, Katrien van Beurden

Wiam Al-Zabari (1982) Op 15 jarige leeftijd is Wiam gevlucht uit zijn moederland Irak. Filmmaker worden behoorde daar nooit tot de mogelijkheden. Pas in Nederland heeft Wiam ontdekt dat hij een kunstenaar is. Dans was zijn binnenkomst in Nederland, dat heeft hem geholpen om zijn plek te vinden in deze samenleving. Maar dat was niet genoeg. Om zijn dans te ondersteunen maakte hij videoclips. Zo ontdekte hij zijn tweede liefde, filmmaken. Zo is hij in 2008 afgestudeerd aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht in de richting scenario en regie. Na de academie maakte hij drie korte films waaronder Broken Promise in het kader van KORT! 2011. Met de One Night Stand Arezo brengt Wiam zijn twee passies bij elkaar, dans en film.

Regisseur Wiam Al-Zabari over Arezo: “Als maker heb ik gemerkt dat ik niet anders kan dan verhalen vertellen die erg dicht bij me liggen. Het is niet zozeer een keuze, maar eerder een noodzaak. Arezo is daarin geen uitzondering.

Verschillende thema’s uit mijn eigen bestaan komen in Arezo bijeen: een passie voor dans, kunst als noodzaak, het vreemdelingenbestaan, het meedragen van een heftige jeugd en een familie die in strijd is over hoe om te gaan met dat verleden. Ik kies er expliciet voor om al deze thema’s in de film aan de kaak te stellen. Er niet één uit te kiezen. Vanuit mijn optiek is het leven niet eenduidig; het is een optelsom van eigenschappen en ervaringen die iemand maken tot wie ze zijn. De spanning, urgentie en passie die voelbaar zijn in het scenario komen voor mijn gevoel dan ook voort uit juist een combinatie van deze elementen.

In feite vervult film voor mij de functie die dans vervult voor Arezo. Ik wil het publiek iets nieuws vertellen maar tegelijkertijd probeer ik er ook mezelf mee te duiden; iets van mezelf te doorgronden. De kern van deze film kan ik dan ook niet verwoorden in een traditionele logline. Het voelt voor mij als maker veel natuurlijker om de kijker juist met een vraag achter te laten: “Wat heeft Arezo meegemaakt, waardoor ze zo is geworden?” Dit past ook bij de fase waar ik mij in bevind in mijn leven. Op 32-jarige leeftijd heb ik geen antwoorden, maar juist veel vragen. Ik heb er vertrouwen in dat ik juist door deze vragen te onderzoeken uiteindelijk de antwoorden zal vinden.

Uitzending:
12 december 2014, 23-20 uur