Recensie Dorsvloer vol Confetti
Dorsvloer vol Confetti (2014)
Naar de bestseller van Franca Treur.
[bol_product_links block_id=”bol_543a8d471ac68_selected-products” products=”1001004006858551,9200000025959702″ name=”dorstvloer” sub_id=”boek” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”FFFFFF” width=”614″ cols=”2″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]
Regie:
Tallulah Schwab
Cast:
Hendrikje Nieuwerf
Suzan Boogaerdt
Steven van Watermeulen
Yannick de Waal
Tom van Kessel
Marie Louise Stheins
De 12-jarige Katelijne groeit eind jaren ’80 op in een strenggelovig boerengezin in Zeeland. Als enig meisje tussen zes broers wordt ze nauwelijks bij het boerenleven betrokken. Hierdoor gaan de gesprekken aan tafel grotendeels aan haar voorbij. Ze leest graag en laat zich meeslepen door familieverhalen, dorpsroddel en Bijbel verhalen.
Ook sprookjes die ze eigenlijk niet mag lezen omdat het leugens zijn die haar afhouden van de Waarheid….
Een Dorsvloer vol Confetti begint met temerig gezang in een Zeeuwse dorpskerk in de jaren ’80 van de vorige eeuw met op de kansen een hel en verdoemenis prekende voorganger. Als de dienst voorbij is dringen de jongelui naar buiten en racen als uitgelaten veulens door het boerenland huiswaarts. Daar vraagt hun vrome vader waar de dienst eigenlijk over ging? Alleen Katelijne weet het…en dan wordt er weer op temerige wijze gezongen begeleid door 2 jongens op hun blokfluit.
Ziedaar het decor waar tegen ,Een dorsvloer vol Confetti’ zich afspeelt. Op het boerenbedrijf groeit een grote kinderschare onder leiding van een overwerkte en gestresste moeder op in een verstikkend gereformeerd milieu waar geen plaats is voor een hartelijke lach of voor enig ,werelds’ vermaak. Alles is Zonde!
Katelijne, de enige dochter, rent met haar broer door het wuivende graan en roept zo hard als ze kan: CANADA !!! Daar is de vrijheid die ze graag wenst en naar toe wil gaan als ze ,groot’ is.
Een ,Dorsvloer vol Confetti’ is eigenlijk een docudrama. Een tableau Vivant uit het leven van een boerenfamilie. Je verwacht iedere keer dat er iets dramatisch gaat gebeuren maar dat gebeurt nauwelijks. Toch blijf je gefascineerd kijken naar een wereld die voor de meesten van ons veraf staat en toch zo dichtbij.
Katelijne wordt met verve neergezet door debutante Hendrikje Nieuwerf. Pittig, intelligent, onverzettelijk gaat ze tegen de mores in. En toch zwaar geïndoctrineerd door de vele verboden en geboden. Op een dag gaat ze logeren in Rotterdam bij een tante. Als ze uit het raam kijkt ziet ze haar nichtjes met elkaar spelen. Stomverbaasd zegt ze tegen haar tante ,, maar die meisje dragen broeken! Dat mag toch niet? Wie zich verkleed als een man….dat is den Here een gruwel! Droogjes repliceert tante ,, met roze broekjes?
Hier in Rotterdam, leert Katelijne een andere wereld kennen en de tering is geworpen. Weg met de lange rokken en de saaie coup van lang haar in een streng. Tante maakt haar op en laat haar op hoge hakken lopen.
Terug in haar boerenfamilie wordt het steeds moeilijker zich weer te voegen. De Dorsvloer vol Confetti, ter gelegenheid van het moetje van haar broer, zorgt ervoor dat haar leven een grote wending neemt. Als haar moeder haar op de bus zet kijkt Katelijne niet een keer om…..
Conclusie:
De beelden en het verhaal blijven op je netvlies staan. Het is een zeer indringend en uitstekend verfilmd drama geworden met weliswaar onbekende acteurs en actrices maar niettemin heeft regisseur Tallulah er een klein meesterwerk van gemaakt dat de moeite van het bekijken meer dan waard is.
Recensie: Geert Gielissen
