Regie: Léonie de Boer
Scenario: Léonie de Boer en Anke Boerstra
Acteurs: Roemer Prins, Eva Duijvestein, Hannah Hoekstra, Vanja Rukavina
Televisiedrama over de veertienjarige Julian (Roemer Prins) die weigert zich te schikken naar zijn leeftijd en daardoor in de knoop komt met zichzelf en zijn omgeving. Julian, met zijn dramatische thuissituatie (zijn drankzuchtige moeder) ontmoet Lara (Hannah Hoekstra, het meisje van de Ijssalon). Doordat Julian zoveel tijd doorbrengt met Lara ziet hij niet hoe slecht het gaat met zijn moeder….en stapelen de problemen zich op.
Ze liggen lepeltje/lepeltje in de twijfelaar, Julian en zijn moeder. Als hij opstaat houdt ze hem met allemacht tegen maar hij scheurt zich scheldend los van haar met de woorden ,, ik moet naar school!” en verlaat de woning om op zijn fiets te stappen. Onderweg ontmoet hij een grote neger die hem maar blijft aanstaren en hij gaat er als een haas vandoor. Deze zwarte man zien we in het verdere verhaal niet meer terug…
Samen met zijn jeugdvriend Jonas zwerft hij door de buurt en als hij geld gepikt heeft uit de beurs van zijn laveloze moeder gaat hij een ijsje halen in een naburige icecreambar. En daar leert hij zijn latere obsessie kennen: Lara, het meisje van de Ijssalon.
Haar viend Levi (Vanja Rukavina) mag er niet in omdat het de aandacht van Lara zou afleiden. Wel, daar heeft Julian geen boodschap aan want hij palmt haar helemaal in. Hij mag zelfs achterop haar scooter en ze gaan gedrieeen zwemmen in een particulier zwembad van een villa waarvan Levi de sleutels heeft. Julian is bezeten van haar. Zij vindt het allemaal maar grappig en ze is wel gecharmeerd van zijn aandacht. Er ontstaat een spel van aantrekken en afstoten.
De thuissituatie wordt steeds dramatischer en de scheldpartijen over en weer heviger. De houding van Julian naar zijn moeder (Eva Duijvestein) is ronduit hard en de scheldwoorden vliegen je om de oren. Aan de ene kant zoekt hij genegenheid maar als zijn moeder dit probeert te geven stoot hij haar af. De gebeurtenissen cumuleren als hij haar met schuim om de mond in de woonkamer ziet liggen en haar niet meer tot leven kan wekken.
Waar dit allemaal naar toe moet wordt niet duidelijk in deze film. Doordat je je als kijker niet echt kunt inleven in het personage van Julian en niet duidelijk wordt wat de film wil uitdragen blijft , Scooterdagen’ ergens hangen. Niettemin is deze film de moeite van het bekijken waard!
Waardering: 2 sterren
Recensent: Geert Gielissen
